خداوندا ! امید من به تو به سیئات بیش از آن است که امید به حسنات . از بهر آن که من چنان نمینمایم که اعتماد کنم بر طاعت و اخلاص ـ و من به آفات معروف ـ و لکن خود را در گناه چنان میابم که اعتماد کنم بر عفو تو . و تو چگونه گناه من عفو نکنی ؟ و تو به جود موصوف.
از تذکره الاولیاء عطار
من بالاخره اومدم D:
خلاصه که کشتم این گندمزار حیوونی رو. گندم زار جان ما بسیار از شما و همراهان گرامیتون برای کمک های بی دریغتون سپاس گذاریم. جدا دسته هر دوتون درد نکنه. قول میدم به موقش جبران کنم.به موقش البتهD:D:D:
فعلا همین! تابستون ما هم از یه هفته دیگه شروع میشه. و سعی میکنم بنویسم دیگه. البته امیدوارم بتونم چیز های بدرد بخوری بنویسم.